Minimalna treść umowy międzynarodowej
Minimalna treść umowy międzynarodowej sprzedaży towarów. Umowa sprzedaży powinna regulować zakres obowiązków sprzedawcy, a w szczególności powinna obejmować:
1) dokładne oznaczenie towaru podlegającego sprzedaży;
2) omówienie szczególnych właściwości towaru, jeżeli takie występują;
3) określenie, czy sprzedający ma obowiązek dostarczenia towaru do kupującego swoim środkiem transportu, zorganizowania usługi transportowej świadczonej przez zewnętrzną firmę transportową, czy jedynie wydania towaru w swojej siedzibie;
4) określenie terminu dostarczenia towarów;
5) określenie, czy na sprzedającym spoczywa obowiązek dostarczenia dokumentów dotyczących towaru;
6) określenie, czy na sprzedającym spoczywa obowiązek opakowania rzeczy i jakim wymogom to opakowanie ma odpowiadać.
Brak w umowie odniesienia się do powyższych kwestii skutkować będzie zastosowaniem regulacji konwencyjnych, zgodnie z którymi:
1) sprzedający jest obowiązany dostarczyć towary, przekazać wszelkie dokumenty ich dotyczące oraz przenieść prawo własności towarów;
2) towary są zgodne z umową tylko wówczas, gdy:
nadają się do użytku w takich celach, w jakich zwykle służą towary tego samego rodzaju;
nadają się do specjalnych celów, podanych wyraźnie lub w sposób dorozumiany do wiadomości sprzedającego w chwili zawarcia umowy;
posiadają cechy towarów, które sprzedający przedstawił kupującemu jako próbki lub wzory;
3) jeżeli sprzedający wydaje towary przewoźnikowi a towary nie są wyraźnie zidentyfikowane dla celów umowy (przez umieszczenie na nich znaku wyróżniającego, za pomocą dokumentów przewozowych lub w inny sposób) – sprzedający powinien zawiadomić kupującego o wysyłce, wyszczególniając poszczególne pozycje towarowe;
4) jeżeli sprzedający zobowiązany jest do zorganizowania przewozu towarów, powinien on zawrzeć umowy konieczne do dokonania przewozu do oznaczonego miejsca odpowiednimi w danych okolicznościach środkami transportu i zgodnie z ogólnie przyjętymi warunkami dla takiego przewozu;
5) sprzedający powinien dostarczyć towary, jeżeli data lub okres czasu nie jest oznaczony w umowie – w rozsądnym terminie po zawarciu umowy;
6) towary powinny być umieszczone lub opakowane:
w sposób zwyczajowo przyjęty dla tego rodzaju towarów lub
w sposób pozwalający na odpowiednie ich utrzymanie i zabezpieczenie (gdy taki zwyczajowo przyjęty sposób nie istnieje)
Obowiązki kupującego
Umowa sprzedaży powinna także regulować zakres obowiązków kupującego, a w szczególności kwestii:
1) wysokości uzgodnionej ceny;
2) miejsca i czasu zapłaty ceny;
3) sposobu odbioru towaru.
Brak w umowie odniesienia się do powyższych kwestii skutkował będzie zastosowaniem regulacji konwencyjnych, zgodnie z którymi:
1) w przypadku braku wyraźnego określenia ceny uważa się, że strony w sposób milczący odwołały się do ceny zwyczajowo przyjmowanej w chwili zawarcia umowy dla takich towarów;
2) cena powinna być zapłacona sprzedającemu w siedzibie handlowej sprzedającego, a jeżeli zapłata ma być dokonana w zamian za wydanie towarów lub dokumentów – w miejscu tego wydania;
3) kupujący powinien zapłacić cenę wtedy, gdy sprzedający stawia do jego dyspozycji towary bądź dokumenty pozwalające nimi rozporządzać; jednocześnie kupujący nie jest obowiązany do zapłaty ceny, zanim nie miał możliwości zbadania towarów;
4) kupujący powinien zapłacić cenę w terminie oznaczonym, bez potrzeby jakiegokolwiek żądania lub wypełnienia jakiejkolwiek formalności ze strony sprzedającego.
Więcej informacji na ten temat znajduje się na blogu prawniczym, którego autorem jest Adwokat Andrzej Żurawski. Na blogu poruszane są kwestie dotyczące m. in. handlu zagranicznego, transgranicznych sporów sądowych, windykacji międzynarodowej – www.handelzagranica.pl